Wanneer u een tuin begint, kunt u zich overweldigd voelen door alle keuzes. Terwijl sommige mensen een kleurrijk, weelderig stukje gras willen, zijn anderen op zoek naar een nieuwe moestuin of een make-over van de tuin. Hoe u tuinieren ook benadert, er zijn verschillende tips die u zullen helpen om het tot een succes te maken. Hieronder vindt u enkele tips om u op weg te helpen in de goede richting. En onthoud, u kunt uw tuingebied altijd veranderen als u dat wilt.
Bepaal eerst wat voor soort tuinieren je wilt. Er zijn veel soorten tuinieren, van formeel tot meer casual. Wat je ook kiest, je zult in staat zijn om een hobby te vinden waar je van houdt. Hoe meer je leert, hoe vaardiger je wordt. De mogelijkheden zijn eindeloos. Behalve dat het je helpt om je goed te voelen over jezelf, is tuinieren ook een geweldige bron van lichaamsbeweging, een vorm van therapeutische therapie en een uitstekende manier om naar buiten te gaan.
Overweeg vervolgens uw tuingereedschap. Je hebt geen volledig arsenaal nodig om een prachtige tuin te laten groeien. De meest elementaire gereedschappen die je nodig hebt, zijn een schop, schoffel en een tuinhark. Sommige planten hebben regelmatig water nodig om gezond te blijven en te gedijen. Hoewel schoffels effectief kunnen zijn, zullen andere hulpmiddelen zoals mulch en stro efficiënter zijn bij het wieden. Als je niet al deze gereedschappen hebt, overweeg dan om een set essentiële tuingereedschappen aan te schaffen.
Een tuin kan ook de gezondheid van uw gezin ten goede komen. Planten hebben water en voedingsstoffen nodig, en als je niet oppast, zullen ze je tuin overspoelen. Ook kunnen kinderen leren over de cyclus van leven en dood door te tuinieren. Het kan een belangrijke metafoor zijn voor het ouderschap, omdat zij het leven zien als een proces van groei en vernieuwing. En vergeet niet om vaak te bezuinigen op uw planten, anders overweldigen ze uw tuinruimte. Naast de gezondheidsvoordelen kan tuinieren ook een stressverlichter zijn.
In zekere zin is tuinieren het ultieme plezier, omdat we onze creatieve impulsen kunnen uitleven. Tuinieren is een geweldige hobby voor beginners, omdat de omgeving vergevingsgezind is en ons onze tekortkomingen zal vergeven. Het is ook een therapeutische activiteit, aangezien de tuin een verlengstuk van de natuur is en een plaats van bezinning. De praktische aspecten van tuinieren zijn al jaren goed gedocumenteerd in de literatuur. Westerse landen hebben sinds het klassieke Griekenland handleidingen en instructies voor tuinieren. Grote dichters hebben ook afbeeldingen van tuinen en planten in hun werken opgenomen.
Onderzoek toont aan dat tuinieren het risico op hartaandoeningen vermindert, stress verlaagt en de stemming verbetert. Uit een onderzoek aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health bleek dat tuinieren vooral gunstig is voor mensen die lijden aan depressie en seizoensgebonden affectieve stoornissen. Daarnaast biedt tuinieren de mogelijkheid om te socializen met mensen die dezelfde interesse delen. Met zoveel voordelen is tuinieren een geweldige manier om gezond en gelukkig te blijven. En vergeet de gezondheidsvoordelen van vies worden niet!
De praktijk van tuinieren is geëvolueerd van een bescheiden begin tot een complexe en veelzijdige kunstvorm. De Renaissance creëerde tuinontwerpen voor Europese rechtbanken om aan hun extravagante smaak te voldoen. In de 19e eeuw ontstond het concept van openbare tuinen en werd tuinieren geïntegreerd in de stadsplanning. Landschapsarchitectuur en tuinieren gaan hand in hand: het primaire doel van beide is om de natuur en de mens in harmonie te brengen met planten en bloemen. Zo creëer je een rustige omgeving.
De antieke wereld is rijk aan historische voorbeelden van tuinieren. Oude Egyptische grafschilderingen tonen rijen palmen en acacia’s. De Perzen waren ook dol op tuinieren, en hun “paradijstuinen” zijn nog steeds te vinden. De Perzische invloed in het tuinieren had ook invloed op de Griekse cultuur in de periode na Alexander. Theophrastus en Epicurus schreven over botanie en hadden allebei tuinen op hun landgoederen. En Alciphron en Plato noemen ook tuinen.
Gemeenschappelijke tuinen kunnen variëren in grootte. In sommige gebieden zijn ze kleinschalig, terwijl ze in andere veel groter kunnen zijn. Bovendien zullen onderzoeken naar gemeenschapstuinieren het gebruik van openbare ruimtes omvatten en niet van privétuinen. In het laatste geval zal er een aparte evaluatie plaatsvinden van schooltuinen en gemeenschapstuinen. De bevindingen uit dit onderzoek zijn mogelijk niet van toepassing op dit soort tuinen. En naast de openbare ruimte is bewezen dat tuinieren het risico op ziekte en ziekte bij kinderen en ouderen vermindert.